Bij het verwerken van suiker tot suikersiroop naar verschillende stadia, zoals bijvoorbeeld karamel heb je een suikerthermometer nodig als je het precies wilt doen.

Door gesmolten suiker (suikersiroop) steeds verder te verhitten doorloopt het verschillende stadia. Elk stadium heeft een specifieke temperatuur met bijbehorende eigenschappen. De suikersiroop hard dan bij afkoelen op een bepaalde manier uit. Hoe hoger de temperatuur hoe harder de siroop wordt totdat uiteindelijk het karamel stadium bereikt wordt. De stadia zijn cruciaal voor de verwerking in bepaalde patisserie, zoals het maken van meringue, fudge en bijv. noga. Maar met een suikerthermometer kun je dit heel goed bijhouden en krijg je een perfect resultaat.

De zacht- of hardheid van ‘gewone’ suikerstroop na het afkoelen wordt bepaald door de bereikte temperatuur. Tot een vrij lage temperatuur gekookte stroop levert zachte snoepjes op (fudge bijv.). Terwijl stroop van hogere temperatuur harde snoep (lolly’s) oplevert. Een belangrijke tip: blijf roeren! Dit voorkomt dat je je pan ruïneert.

Suikerstropen op hardheid testen

Dunne draad | 110°-113°C
Slappe bal | 112°-116°C (fondant, fudge)
Stevige bal | 118°-121°C (karamel)
Harde bal | 121°-130°C (noga, marshmallow)
Draadstadium | 132°-143°C (babbelaar)
Kraakstadium | 149°-154°C (harde toffee, lolly)
Lichte karamel | 160°-170°C
Donkere karamel | 165°-177°C

Een suikerthermometer maakt het maken van karamel net even wat makkelijker. Alles wat je moet doen is de thermometer in de stroop steken op het moment dat de stroop helemaal helder is. Op dat moment breng je de stroop weer aan de kook. Regel de hitte zo dat de stroop gelijkmatig zacht blijft koken. Als de gewenste temperatuur is bereikt, haal je de pan van het vuur en zet je ‘m’ in een kom koud water. Dit stopt direct het kookproces. Nu kun je de suikerstroop/karamel verder verwerken.